Mam 29 lat i nigdy nie byłam tak szczęśliwa.

Hej!

Dawno mnie tutaj nie było… Kiedyś miałam lekkie pióro i z pisania czerpałam ogrom przyjemności – teraz patrzę na praktycznie pustą stronę w Wordzie i zastanawiam się od czego zacząć.

Ale… pierwsze koty za płoty. 😊

W tym tygodniu skończyłam 29 lat i nigdy nie byłam tak szczęśliwa. No może nie licząc dzieciństwa – kiedy nie rozumiałam jeszcze zmartwień mamy i żyłam chwilą! W gorący dzień brałam rozpęd i skakałam na bombę z pomostu, płynęłam na drugą stronę jeziora, gdzie wylegiwałam się na dzikiej plaży bez żywej duszy dookoła. Tak – to były piękne czasy! Dziś płynąc na drugi brzeg pewnie zaliczyłabym skurcz w stopie, w łydce pewnie też i walczyłabym o przetrwanie, ale może warto spróbować. 😛

Bo w końcu co może być lepszego od skoku na głęboką wodę?

Nigdy nie byłam osobą, której brakowało odwagi, nigdy nie byłam osobą, która wątpiła w swoje możliwości, nigdy nie byłam osobą nieszczęśliwą, nigdy nie byłam osobą, która robi dobrą minę do złej gry, ale byłam osobą, która nie kochała samej siebie. Zdałam sobie sprawę, że głęboką wodą jestem właściwie ja sama, moja głowa, moje myśli… i postanowiłam to zmienić. Po związku, który dał mi w kość zrozumiałam, że nie mogę uzależniać swojego szczęścia od drugiej osoby, że samotność nie jest dla mnie karą, a błogosławieństwem. Od zrozumienia tej prostej rzeczy zaczęła się moja wewnętrzna przemiana.

Nie wiem kiedy nastąpił przełom, nie wiem kiedy medytacja doprowadziła mnie do poczucia wewnętrznego spokoju, ale pewnego dnia przyszedł ten moment, w którym wsłuchując się w swoje myśli uśmiech sam pojawiał się na twarzy. A ja pokochałam swoje towarzystwo, pokochałam samotne wieczory, wyjazdy, pokochałam powroty do pustego mieszkania, w którym wszystko jest po mojemu i zdałam sobie sprawę – cholera DZIEWCZYNO – wpadasz ze skrajności w skrajność, ale pytanie brzmi Czego w tym momencie swojego życia potrzebujesz?! I tak, to było właśnie to. Potrzebowałam w końcu skupić się na sobie, wtedy ruszyłam z kopyta!

Przestałam czekać, aż marzenia się spełnią, tylko krok po kroku zaczęłam je spełniać.

Zaczęłam się rozwijać w interesujących mnie kierunkach i odważnie iść po swoje!

Na początku roku 2021 powiedziałam sobie – to będzie mój rok! Nie spodziewałam się, że te słowa będą tak „dosłowne” 😊

Mam poczucie, że jestem we właściwym miejscu, we właściwym czasie! Jestem cholerną szczęściarą, bo mam wokół siebie fantastyczne osoby, które każdego dnia nakręcają mnie do działania. Wdzięczność – to jest coś co rozgrzewa mnie od środka!

Jest 26 września 2021 roku, siedzę właśnie w pokoju hotelowym, do którego (od prawie miesiąca) wracam codziennie z ogromnym uśmiechem na twarzy.
Uśmiecham się, bo się spełniam,
uśmiecham się, bo jestem szczęśliwa,
uśmiecham się, bo mam wokół siebie wspaniałych ludzi,
uśmiecham się, bo codziennie dostaję od siostry paczkę zdjęć i filmów moich siostrzeńców,
uśmiecham się, bo wiem, że sama zapracowałam na miejsce, w którym jestem.

2021 – zapamiętam Cię na zawsze!

Na podsumowanie całego roku przyjdzie czas, w końcu do grudnia pewnie jeszcze coś wymyślę, jedna akcja nakręca kolejną, robi się efekt domina, którego nie mam zamiaru zatrzymywać, a Wam dziękuję, że dotrzymujecie mi kroku!

Wasze wsparcie jest nieocenione!

Życzę Wam, abyście w swoim życiu poczuli spokój, spełnienie i szczęście!

„Bać się to ludzka rzecz. Uciekając przed strachem – uciekasz przed swoim człowieczeństwem.”

Odważcie się próbować!