Pierwsze kroki w biznesie

Jesteśmy dorośli i wiara w to, że biznes można zacząć bez funduszy, a tylko z pomysłem, to bzdury. Choć chcielibyśmy wierzyć, że jest inaczej to niestety do wszystkiego potrzebne są pieniądze. Nie inaczej było w moim przypadku, ale zacznijmy od początku.

Przyjechałam do Łodzi z małej miejscowości w Wielkopolsce. Jak już kiedyś wspominałam, w domu rodzinnym się nie przelewało. Zdecydowałam się na studia w Łodzi, gdzie ledwo wiązałam koniec z końcem. Kredyt studencki, czynsz dzielony na troje, dorywcza praca wiecznie dla kogoś i moja miłość do sportu i tańca. Dziadek zawsze mi powtarzał, że tańcem na chleb nie zarobię, jednak warto spróbować.

Uczyłam tańca w różnych szkołach, gdzie lepiej lub gorzej traktowano pracowników, na sali tanecznej czułam się szczęśliwa, jednak, gdy tylko ją opuszczałam… Ach nie ma co wspominać!
Jednak to właśnie to uczucie zmotywowało mnie, abym zaczęła pracować sama dla siebie, tylko jak?

Dowiedziałam się o dofinansowaniach, pomyślałam, że warto spróbować.

Nie miałam pojęcia jak to się robi – usiadłam przy komputerze i zaczęłam szukać. Wypełniłam wniosek – po swojemu, żadnego urzędowego słownictwa, opisałam co chce robić i jak mam zamiar wykorzystać przeznaczone na to środki. Pamiętam, że troszkę się przy tym upociłam i stresowałam – taka moja natura, stresuję się wszystkim. Do tego te niemiłe Panie w urzędzie, dla których ważniejsze było skończenie Pasjansa, niż podpowiedzenie mi jaki numer PKD pasuje do mojej działalności. Każda wizyta w Urzędzie dawała mi do zrozumienia, że raczej nie mam szans na to dofinansowanie, więc wyobraźcie sobie moje szczęście, gdy zadzwoniono do mnie pewnego słonecznego poranka i głos z słuchawki powiedział:

„Dzień dobry Pani Mileno, Pani wniosek został pozytywnie rozpatrzony, zapraszamy do Urzędu na podpisanie umowy.”

Przyznano mi środki, za które wynajęłam obskurną salę, kupiłam sprzęt muzyczny, komputer, aparat, ale też środki reklamowe i promocyjne by wystawiać się na różnych wydarzeniach sportowych województwa łódzkiego. Został mi przyznany preferencyjny ZUS jako, że to była moja pierwsza działalność gospodarcza. Dostałam 22 tysiące złotych, z których zrobiłam właściwy pożytek. W końcu budziłam się rano czując, że robię to co kocham. Oczywiście ja nie byłabym sobą, gdybym nie stresowała się przy wystawianiu każdego rachunku czy faktury, ale z czasem się tego nauczyłam.

To tylko dowód na to, że by osiągnąć sukces nie są potrzebne ogromne nakłady finansowe. No chyba, że Twoim marzeniem jest budowanie odrzutowców 🙂 Wystarczy dobry pomyśl, wytrwałość w dążeniu do celu i wiatr w żagle w postaci tego zastrzyku gotówki jakim jest dofinansowanie.

Postanowiłam Wam opisać tę historię, ponieważ razem z Iloną chcemy Wam pokazać, że teraz jest to o wiele łatwiejsze!

Powstały Punkty Informacyjne, w których spotkacie miłe i kompetentne osoby, które chętnie Wam pomogą. Już jutro odbędzie się konferencja prasowa, podczas której opowiemy więcej, jednak teraz mamy dla Was zadanie – pomyślcie CO LUBICIE ROBIĆ, z czego można stworzyć biznes?!

Już niedługo wrócimy do Was z garścią informacji o tym co po kolei zrobić, aby zdobyć środki na realizację swojego pomysłu.